ពេលវេលាអន្តរកាលក្រោយការវិលត្រលប់ពីទីក្រុងមូស្គូ បានបញ្ចប់។
គិតសព្វទៅ ខ្ញុំត្រូវចំណាយពេលវេលារហូតដល់ ០៦ ឆ្នាំ ដើម្បីឆ្លងផុតវា។
ពេលនេះ ខ្ញុំមានកន្លែងឈរជើងដែលខ្ញុំអាចនិយាយថា ខ្ញុំគួរមានមោទនភាព
ខ្ញុំមានគ្រួសារតូចដ៏កក់ក្តៅមួយ ខ្ញុំមានការងារដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមចូលចិត្ត
ខ្ញុំមានឪកាសធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំចង់ធ្វើសម្រាប់ជីវិត។ តើជីវិតចង់បានអ្វីទៀត?
ទ្រព្យសម្បត្តិ? ឡាន? សម្ភារៈទំនើប? ពេលវេលាយូរឬឆាប់វានឹងនាំរបស់
ទាំងអស់នោះមិនខាន។ អ្វីដែលចាំបាច់ត្រូវមានក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន គឺការរៀន
រស់ដោយស្ងប់ចិត្តជាមួយអ្វីដែលកំពុងតែមាន។ ដ្បិតអ្វីដែលមានថ្ងៃនេះ
អាចនឹងមិនមាននៅថ្ងៃស្អែកដូចដែលសុភាសិតបុរាណលោកខាងលិចថា
គេមិនអាចមុជទឹកទន្លេពីរដងបានឡើយ។
Leave a comment